Edirne’de Yılın Ahisi Seçilen Bulut: "İnsanları Giydirmekten Mutluluk Duyuyorum"

Edirne’de Yılın Ahisi Seçilen Bulut: "İnsanları Giydirmekten Mutluluk Duyuyorum"

Edirne’de 60 yıldır terzilik yapan 73 yaşında Erdoğan Bulut, yılın ahisi seçildi. Bulut, "Sabah 7 akşam 7 hiç şaşmaz, dükkanım açıktır. Pazar günleri de buradayım. Mesleğimi severek yapıyorum. İnsanları giydirmekten mutluluk duyuyorum. 60 yıl hiç anlamadım nasıl geçti, çalışarak geçti" dedi.

Edirne’de 60 yıldır terzilik yapan 73 yaşında Erdoğan Bulut, yılın ahisi seçildi. Bulut, "Sabah 7 akşam 7 hiç şaşmaz, dükkanım açıktır. Pazar günleri de buradayım. Mesleğimi severek yapıyorum. İnsanları giydirmekten mutluluk duyuyorum. 60 yıl hiç anlamadım nasıl geçti, çalışarak geçti" dedi.

Ahilik Haftası etkinlikleri kapsamında oluşturulan komite tarafından Edirne’de yılın ahisi seçilen Bulut, Vakıf İş Hanın’daki küçük dükkanında ceket ve pantolon dikiyor. Seri üretime geçilmeden önce işlerinin çok yoğun olduğunu ifade eden Bulut, teknolojinin gelişmesiyle pantolon ve ceketlerin fabrikalarda dikildiğini söyledi. terzilik mesleğinin çok zor olduğunu ve özveri iştediğini anlatan Bulut, esnafların ahlaklı olması gerektiğini dile getirdi.

"GECE GÜNDÜZ ÇALIŞIYORDUK"

Erdoğan Bulut, şunları söyledi:

"20 ay askerlik yaptım. Geldikten sonra annem bana ayaklı bir makine yaptı. Motorlu makineler yoktu. Dedik askerliğimiz bitti, bize bir işyeri açmak lazım. Ustama dedim ki, "bana mantolon, ceket biçmesini gösterir misin?'. "Tabi oğlum" dedi. 1-2 ay o şekilde çalıştık kendisiyle. Bana her şeyi öğretti. Allah razı olsun, Allah rahmet eylesin. O bana ekmek verdi. Sabah 7 akşam 7 hiç şaşmaz, dükkanım açıktır. Pazar günleri de buradayım. Mesleğimi severek yapıyorum. İnsanları giydirmekten mutluluk duyuyorum. 60 yıl hiç anlamadım nasıl geçti, çalışarak geçti. Ben mesleğe başladığımda terzi çoktu Edirne’de. 450 tane terzi vardı. Akşamları eve erken gidemeyiz. O zaman konfeksiyon, teknoloji yok. Her şey elde yapılıyor. Bayram geldiği zaman 1-2 ay önceye kadar sırayla iş alıyorduk. Raflar dolardı. Gece gündüz çalışıyorduk, kalabalık.

"ÖĞRENMESİ ÇOK ZOR"

Yavaş yavaş işler seri üretime geçti. Seri üretime geçtiğimizde işlerimiz biraz hırpalandı. Sanatkar arkadaşlarımızın bir çoğu tekstil fabrikalarında çalışmaya başladı. İşini bıraktı, kimisi memur oldu, Avrupa’ya gitti. Ben mesleğimi bırakmadım. Severek yapıyorum ve halen Allah sağlık verirse yapacağım. Terzilik mesleği çok zor meslek, öğrenmesi çok zor. Çok geniş kapsamlı dalları var. Şimdi bayanlar bu işe epey el attı. Onlar da kendilerine göre çok güzel çalışıyorlar, işleri de güzel. Allah hepsinin işlerini rast getirsin."

Anka Haber Ajansı